نیمی از روستاها در انتظار پزشک

در حالی که در پایتخت و اغلب کلان​شهرهای کشور، گاهی چند مطب پزشک متخصص در یک خیابان وجود دارد، اما هم‌اکنون نیمی از روستاهای کشور فاقد پزشک است.این آمارها نه از سوی منابع غیر رسمی، بلکه از سوی وزیر بهداشت اعلام شده است.

حسن قاضی زاده هاشمی به مناسبت هفته سلامت، با صراحت عنوان کرد 50 درصد روستاهای ما بدون پزشک است و این حرف به این معنی است که با وجود آن که روستاییان، حدود 30 درصد کل جمعیت کشور را تشکیل می دهند، اما نیمی از این جمعیت 30 درصدی، به پزشک عمومی هم دسترسی ندارند حتی در برخی روستاهای محروم استان​های خراسان رضوی و سیستان و بلوچستان، گاه تا شعاع ده ها کیلومتر هیچ خانه بهداشتی هم وجود ندارد و فقط گاهی دیده می شود که پزشکان نیکوکار به طور متناوب به این روستاهای دورافتاده می روندو مثلا هر چند هفته یک بار، یک تنه به مشکلات درمانی چند روستا رسیدگی می کنند.

توزیع ناعادلانه و نامتوازن پزشک در کشور باعث شده میل مهاجرت به شهرها افزایش پیدا کند. براساس آمارهای رسمی ثبت احوال، از سال 80 تا 90، بیش از دو درصد جمعیت روستایی کشور کم شده است و شکی نیست که در دسترس نبودن امکانات پزشکی در روستاها را باید به عنوان یکی از عوامل مهم مهاجرت روستاییان به حساب آورد.

یعنی جالب است در شرایطی که در کشورهای توسعه یافته تلاش می شود با گسترش امکانات درمانی و رفاهی در روستاها، ساکنان روستا را به ماندگاری در مناطقشان تشویق کنند تا چرخ کشاورزی، دامداری و تولید از حرکت بازنایستد، اما در کشور ما حداقل 11 میلیون شهروند روستایی در منطقه محل سکونتشان به پزشک دسترسی ندارند و در این شرایط نباید توقع داشت در سرشماری آینده، جمعیت روستایی از میزان فعلی هم کمتر نشود.

انگیزه پایین پزشکان برای خدمت در روستاها

گرچه پزشکان موظفند پس از فارغ التحصیلی، طرح خدمت خود را در مناطق محروم بگذرانند، اما بسیاری از پزشکان با خرید طرح، از خدمت در روستاها و شهرهای کوچک سرباز می زنند و به شهرهای بزرگ مهاجرت می کنند.

حتی مشکل تا آنجا پیش رفته است که رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس بصراحت می گوید که هیچ پزشک زنی به مناطق محروم نمی رود.

در شرایطی که بسیاری از پزشکان برای خدمت در روستاها، انگیزه چندانی ندارند، اما مراد هاشم زهی، عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس در گفت وگو با جام جم معتقد است می توان با تعیین مشوق های متعدد، ماندگاری پزشکان در روستاها را افزایش داد؛ به گونه ای که آنها از روی اختیار و نه از روی اجبار در روستاها خدمت کنند.

هاشم زهی بر این باور است که طرح اختصاص سهمیه 30 درصدی به داوطلبان کنکوری مناطق محروم در صورت اجرایی شدن هم نمی تواند چندان جاذبه ای برای پزشکان داشته باشد و شاید هیچ پزشکی حاضر نباشد تا پایان عمر در روستاها کار کند.اختصاص سهمیه برای آزمون دستیاری و افزایش حقوق پزشکان در مناطق روستایی، مشوق هایی است که به گفته مراد زهی می تواند مشکل کمبود پزشک در روستاها را کم کند.

 در حالی که در پایتخت و اغلب کلان​شهرهای کشور، گاهی چند مطب پزشک متخصص در یک خیابان وجود دارد، اما هم‌اکنون نیمی از روستاهای کشور فاقد پزشک است.این آمارها نه از سوی منابع غیر رسمی، بلکه از سوی وزیر بهداشت اعلام شده است.

حسن قاضی زاده هاشمی به مناسبت هفته سلامت، با صراحت عنوان کرد 50 درصد روستاهای ما بدون پزشک است و این حرف به این معنی است که با وجود آن که روستاییان، حدود 30 درصد کل جمعیت کشور را تشکیل می دهند، اما نیمی از این جمعیت 30 درصدی، به پزشک عمومی هم دسترسی ندارند حتی در برخی روستاهای محروم استان​های خراسان رضوی و سیستان و بلوچستان، گاه تا شعاع ده ها کیلومتر هیچ خانه بهداشتی هم وجود ندارد و فقط گاهی دیده می شود که پزشکان نیکوکار به طور متناوب به این روستاهای دورافتاده می روندو مثلا هر چند هفته یک بار، یک تنه به مشکلات درمانی چند روستا رسیدگی می کنند.

توزیع ناعادلانه و نامتوازن پزشک در کشور باعث شده میل مهاجرت به شهرها افزایش پیدا کند. براساس آمارهای رسمی ثبت احوال، از سال 80 تا 90، بیش از دو درصد جمعیت روستایی کشور کم شده است و شکی نیست که در دسترس نبودن امکانات پزشکی در روستاها را باید به عنوان یکی از عوامل مهم مهاجرت روستاییان به حساب آورد.

یعنی جالب است در شرایطی که در کشورهای توسعه یافته تلاش می شود با گسترش امکانات درمانی و رفاهی در روستاها، ساکنان روستا را به ماندگاری در مناطقشان تشویق کنند تا چرخ کشاورزی، دامداری و تولید از حرکت بازنایستد، اما در کشور ما حداقل 11 میلیون شهروند روستایی در منطقه محل سکونتشان به پزشک دسترسی ندارند و در این شرایط نباید توقع داشت در سرشماری آینده، جمعیت روستایی از میزان فعلی هم کمتر نشود.

انگیزه پایین پزشکان برای خدمت در روستاها

گرچه پزشکان موظفند پس از فارغ التحصیلی، طرح خدمت خود را در مناطق محروم بگذرانند، اما بسیاری از پزشکان با خرید طرح، از خدمت در روستاها و شهرهای کوچک سرباز می زنند و به شهرهای بزرگ مهاجرت می کنند.

حتی مشکل تا آنجا پیش رفته است که رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس بصراحت می گوید که هیچ پزشک زنی به مناطق محروم نمی رود.

در شرایطی که بسیاری از پزشکان برای خدمت در روستاها، انگیزه چندانی ندارند، اما مراد هاشم زهی، عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس در گفت وگو با جام جم معتقد است می توان با تعیین مشوق های متعدد، ماندگاری پزشکان در روستاها را افزایش داد؛ به گونه ای که آنها از روی اختیار و نه از روی اجبار در روستاها خدمت کنند.

هاشم زهی بر این باور است که طرح اختصاص سهمیه 30 درصدی به داوطلبان کنکوری مناطق محروم در صورت اجرایی شدن هم نمی تواند چندان جاذبه ای برای پزشکان داشته باشد و شاید هیچ پزشکی حاضر نباشد تا پایان عمر در روستاها کار کند.اختصاص سهمیه برای آزمون دستیاری و افزایش حقوق پزشکان در مناطق روستایی، مشوق هایی است که به گفته مراد زهی می تواند مشکل کمبود پزشک در روستاها را کم کند.