معماری ایرانی - اسلامی دارای یک سری ویژگی های خاصی است که آن را از دیگر سبک های معماری جهان جدا می دارد. توجه به خدا، توجه به زندگی آن جهانی(سرای دیگر/جهان آخرت)، پاسداشت ویزگی های والای انسانی و ... نمونه هایی از این دست هستند. یکی از ویژگی های شناخته شده ی ایرانیان کهن، توجه و احترام به دیگر افراد جامعه است. این ویژگی چنان نیرومند و قوی بوده که حتی در سبک معماری آن زمان هم اثرگذاشته و سبب بوجود آمدن دگرگونی های خاصی در آن شده است."تخت ها" یک نمونه ی جالب از این اثرگذاری هستند. اگر خانه های قدیمی را دیده باشید بی شک "تخت" ها را نیز بر در سرای ها و حیاط ها دیده اید.
"تخت" ها ی سازه هایی صندلی مانند هستند که برای استراحت افراد خانواده و نیز رهگذران خسته ساخته می شدند. اگر رهگذری خسته بر روی تختی می نشست و از صاحب خانه درخواست آب می نمود صاحبخانه بی درنگ برای وی آب خوردن فراهم می آورد و او را به خانه ی خود دعوت می نمود. درست برخلاف رفتاری که امروزه از ما ایرانیان سرمی زند. امروز اگر بیماری به ناگزیر بر در خانه ای تکیه دهد و از صاحب خانه درخواست کمک کند گوش بسیاری از افراد در آن هنگام کر می شود و گاه پیدا می شوند کسانی که با پلیس تماس گرفته و وی را مزاحم و دزد می خوانند. به راستی که ما ایرانیان فرزندان خوب و سر به راهی برای نیاکان و پدران بزرگوارمان نبوده ایم.
معماری ایرانی - اسلامی دارای یک سری ویژگی های خاصی است که آن را از دیگر سبک های معماری جهان جدا می دارد. توجه به خدا، توجه به زندگی آن جهانی(سرای دیگر/جهان آخرت)، پاسداشت ویزگی های والای انسانی و ... نمونه هایی از این دست هستند. یکی از ویژگی های شناخته شده ی ایرانیان کهن، توجه و احترام به دیگر افراد جامعه است. این ویژگی چنان نیرومند و قوی بوده که حتی در سبک معماری آن زمان هم اثرگذاشته و سبب بوجود آمدن دگرگونی های خاصی در آن شده است."تخت ها" یک نمونه ی جالب از این اثرگذاری هستند. اگر خانه های قدیمی را دیده باشید بی شک "تخت" ها را نیز بر در سرای ها و حیاط ها دیده اید.
"تخت" ها ی سازه هایی صندلی مانند هستند که برای استراحت افراد خانواده و نیز رهگذران خسته ساخته می شدند. اگر رهگذری خسته بر روی تختی می نشست و از صاحب خانه درخواست آب می نمود صاحبخانه بی درنگ برای وی آب خوردن فراهم می آورد و او را به خانه ی خود دعوت می نمود. درست برخلاف رفتاری که امروزه از ما ایرانیان سرمی زند. امروز اگر بیماری به ناگزیر بر در خانه ای تکیه دهد و از صاحب خانه درخواست کمک کند گوش بسیاری از افراد در آن هنگام کر می شود و گاه پیدا می شوند کسانی که با پلیس تماس گرفته و وی را مزاحم و دزد می خوانند. به راستی که ما ایرانیان فرزندان خوب و سر به راهی برای نیاکان و پدران بزرگوارمان نبوده ایم.