چند روزی بیشتر به ایام برات نمانده ، روزهایی که تقریباً همه ی مردم در قبرستان شهر یا روستا بر سر قبر مردگان و یا تازه گذشته هایشان حاضر می شوند و یادشان را زنده نگه می
دارند . در روستای دوست داشتنی سقی هم ، روز برات به قدری در بین مردم اهمیت دارد که ماه شعبان را بعنوان ماه برات نیز می شناسند. به همین جهت برخود وظیفه دانستم که به
طور مختصر در مورد تاریخچه ی برات و اعمالی که در این ایام انجام می شود توضیحاتی را برای همراهان عزیز "شبکه سقی نیوز" داشته باشم.
برات به معنی ﺍعمال نیک است. وجه تسمیه شب برات به قولی این بوده است که «هر کسی در آن شب عبادت کند و کار خوبی انجام دهد ، از دوزخ در امان خواهد بود».
در این شب ، آمرزش یافتگان ، از مجازات تبرئه میشوند و به تعبیری سند آزادی آنان از کیفر دوزخ صادر میشود. به قولی دیگر، شب برات ، شب تعیین روزی افراد است و به حکم الهی عمر و رزق هرکس معین میشود.
در مناطق جنوبی خراسان ، مردم روزهای سیزدم چهاردم و پانزدهم ماه شعبان را روز برات می نامند. معمولاً روز چهاردم شعبان از روزهای دیگر با اهمیت تر است.
این روز برای افرادی که شخصی از آنها در سال گذشته فوت کرده است از اهمیت بیشتری برخوردار است و تلاش می کنند در هر شهری که باشند در این روز خود را به سر قبر تازه
گذشته
یشان برسانند. در قبرستان همه ی مردم تلاش می کنند به همه ی درگذشتگان اقوام سر بزنند و فاتحه ای برای آنان بخوانند.
از دیگر رسوم این ایام آن است که ، هر روز تعدادی نان محلی (فَتیر) را با روغن و زردچوبه و سیاه دانه پخته و به قبرستان میبرند و روی قبر تازه گذشته یشان میگذارند (به محلی :
روغن
جوش) ، و هر کس برای فاتحه خوانی به سر قبر میآید مقداری از آن (فتیر) را تناول مینماید. و به نسبت مرحوم فاتحه ای میخواند و برای او طلب آمرزش میکند.
همچنین بعضی از افراد قبل از مردن وصیت میکنند و مقداری از سرمایه خود را به عنوان هزینه (کفن و دفن) و مراسم هفت ، پانزده ، چهل و سالگرد جدا کرده و درصدی را نیز برای
(براتی) مشخص میکنند.
با ذکر صلوات و قرائت فاتحه ای ، روح مرحومه مغفوره شادروان "حاجیه خانم لیلا صغرائیان" و تمامی تازه گذشتگان روستا را شاد و یادشان را گرامی بداریم.